Tome © Samira Ahammad

Biografie

Philippe Vandevelde, alias "Tome", geboren te Brussel op 24 februari 1957, houdt al van strips voordat hij er ooit een gelezen heeft! Hij is net vijf geweest als hem, na een operatie die hem tijdelijk blind maakt, "De Scepter van Ottokar" en "De fantastische avonturen van Corentin Feldoë"worden voorgelezen.

Zijn eerste strippogingen verschijnen in het fanzine BUCK van Thierry Groensteen, de latere paus van de stripkritiek. Om weer aansluiting te vinden bij zijn emoties als kind, geeft Tome zijn opleiding in tekenfilms, grafische communicatie en journalistiek op om zich aan zijn hobby te gaan wijden.

Hij wordt een tijdje assistent van Dupa, daarna van Turk en De Groot: een goede leerschool, waarin hij bovendien met een ander lid van het team, Janry, spelletjespagina's voor ROBBEDOES maakt ("Eureka").

Na verloop van tijd wordt hun in 1981 de serie "Robbedoes en Kwabbernoot" toevertrouwd en zes jaar later lanceren ze "Kleine Robbe" Tome laat het tekenwerk geleidelijk los om zich geheel aan het scenario te wijden.

Voor Warnant, en daarna Gazzotti, schrijft hij "Soda" de geestelijke-detective in New York. Met Darasse duikt hij in het geschifte wereldje van de striptekenaars met het schrijven van de gags voor "De Mazdabende" die de tekenaar was begonnen met Bernard Hislaire.

De enige keer dat hij ontrouw is aan een productie die in het teken staat van de fantasie, is met het realistische "De weg naar Selma", getekend door Philippe Berthet in 1991, voor Vrije Vlucht. Het toont aan dat de grote reiziger meer pijlen op zijn boog heeft en kondigt de dramatische trilogie aan die hij enkele jaren later zal schrijven voor Ralph Meyer bij Dargaud ("Hard tegen hard").

Zelfs "Robbedoes" zal dezelfde bocht maken naar het realisme en het drama: in "Als in een droom", laat zijn scenarist hem een heuse thriller beleven, terwijl de tekeningen van Janry qua compositie die van de grote thrillers van het beeldverhaal benaderen.

Tome, die soms aan vier scenario's tegelijk werkt zonder zich ook maar één moment te vergissen, schrijft meestal in het atelier waar de auteurs met wie hij samenwerkt, verkozen hebben te werken.

Sinds bijna alles wat aan zijn verbeelding ontspruit succes oogst, kan hij zijn reislust ongeremd uitleven: enkele malen per jaar poetst hij de plaat naar andere continenten - en komt terug met materiaal voor zijn latere scheppingen.

Voor zijn absolute bestseller, de reeks "Kleine Robbe", hoeven we niet zo ver weg te gaan: hij bekent zijn inspiratie daarvoor evenzeer te ontlenen aan zijn dochtertje Zoé als aan zijn eigen jeugdherinneringen.