Al sinds zijn allereerste albums probeert Jean-Claude Servais de mens te doorgronden en uit te zoeken hoe hij functioneert. Hij gebruikt daarvoor als decor de microkosmos waar het leven het hardst is: het platteland. Daar hebben mannen en vrouwen elke dag direct contact met de natuur. Dit nieuwe verhaal, van een grote fluïditeit, besteedt veel aandacht aan vogels, omdat die een grote symbolische waarde hebben in volksverhalen en in de verbeelding van de buitenmensen. Servais, die zich ook nu weer uitstekend heeft gedocumenteerd, komt hierop uitgebreid terug in een extra bijlage die verschijnt bij deel twee van dit album.