Biografie
Baru debuteert in 1982 in Pilote met een reeks korte verhalen en publiceert twee jaar later "Quéquettes Blues", een ontroerend en deels ook autobiografisch verhaal over het dagelijks leven van kinderen uit de Franse arbeidersklasse. Dat album levert hem een Alfred op (Angoulême 1985) voor het beste album en maakt hem ook bij het grote publiek bekend. Bovendien bevat het dan al de kiem van het werk dat Baru later zal brengen.
In 1985 publiceert Dargaud La Piscine de Micheville, gevolgd door delen twee en drie van "Quéquettes Blues". In 1985 en 1987 verschijnen, bij Futuropolis, "La Communion du Mino" en "Vive la classe". Voor L'Echo des Savanes maakt hij "Cours camarade" en "Le Chemin de L'Amérique" (Alph'art voor het beste album - Angoulême, 1991 en geschreven in samenwerking met Jean-Marc Thévenet), albums die in 1988 en 1990 verschijnen bij Albin Michel.
In april 1995 verschijnt "L'Autoroute du soleil" bij Kodansha (bij Casterman in september van hetzelfde jaar). Dat album wordt op het festival van Angoulême (1996) door de stripwinkeliers bekroond met de "Prix des libraires spécialisés" én met de Alph'art voor het beste album.
Zijn laatste albums zijn "Sur la route encore" (1997), "Bonne Année" (1998) en "Années Spoutnik" (vier albums), allen verschenen bij Casterman. "De woesteling" is zijn indrukwekkend entrée in de collectie Vrije Vlucht.
