Bergèse

Biografie

Het lijkt wel alsof Francis Bergèse, geboren op 12 juli 1941 in Crest, in de Drôme, zich zijn hele leven heeft warmgelopen om, begin jaren '80, het tekenwerk van "Buck Danny" over te nemen! Veertig jaar koppig volhouden om bij de onbereikbare ster te komen.

Als verwoed lezer van stripbladen ontdekt hij de nieuwe reeks van Charlier en Hubinon, en het is liefde op het eerste gezicht. Zijn eerste tekeningen gaan over een piloot die, net als zijn grote voorbeeld, de "citroenkoppen" bevecht tijdens de oorlog in de Pacific. "Ik heb vaak gedroomd dat ik Buck Danny al veel langer tekende, maar dat iemand mijn plaats had ingenomen!" vertelde hij in 1984.

Charlier wordt zijn idool. In 1954 wordt verkenner Bergèse benoemd tot patrouilleleider van de Gemzen, kort na de geboorte van "De Beverpatroelje". Vier jaar later beoefent hij het zweefvliegen op de vliegclub van Valence en vervult hij zijn militaire dienst in het lichte luchtvaartcorps van de landmacht, in Algerije, van 1962 tot 1963.

Ondanks een eerste afwijzing bij ROBBEDOES in 1957, kiest hij na zijn militaire dienst voor een loopbaan als tekenaar en hij maakt talrijke illustraties en getekende verhalen voor uiteenlopende Franse uitgevers: hij ontwikkelt zich in de publicaties van Éditions Fleurus en levert tussen 1967 en 1970 bijna duizend kleine platen af voor de pocketreeksen van de Société Française de Presse Illustrée. Daarvan neemt de avonturencyclus van de piloot "Jacques Renne" tweevijfde in beslag. Hij verlucht ook romans in de collectie "Signe de Piste" en werkt voor gespecialiseerde bladen als CYCLOMOTO en LE FANATIQUE DE L" AVIATION.

Ondanks bemoedigende reacties blijven de deuren van ROBBEDOES en PILOTE voor hem gesloten: beide beschikken over hun grote luchtvaartreeksen, bedacht door Charlier, en de ontwikkeling van het Parijse weekblad na mei 1968 laat steeds minder ruimte voor een realistische tekenstijl. Bergèse blijft zich niettemin verder bekwamen bij de bladen van Fleurus: "Un taxi pour les îles" in FORMULE 1, "L'Histoire des jets'bij FRANCS-JEUX, afbeeldingen van oude auto's voor FRIPOUNET.

In 1975 geeft hij het striptekenen tijdelijk op en maakt nu meer kleurplaten en technische tekeningen voor de Éditions Ouest-France, Hachette, Larousse, SEITA en de fabrikant van modelbouwdozen Heller. Hij beperkt zich tot enkele gags in de bladen PILOTE PRIVÉ ("Evariste Gnafron") en ZÉRO VU ("Léo Goutsoun, the producer") en verzorgt daarnaast de rubriek "Histoire de l'Aviation" in AVIATION MAGAZINE.

Het overlijden van Victor Hubinon noopt Charlier ertoe een opvolger te zoeken. Hij is nogal gecharmeerd van de authentieke covertekeningen van Bergèse voor LE FANATIQUE DE L'AVIATION en vraagt hem de omslagen te maken voor een speciale reeks "Buck Danny Omnibus" bij Dupuis. Los daarvan test hij verschillende kandidaten om de strip over te nemen... en beseft dan ineens dat hij de zeldzame parel al binnen zijn bereik heeft, in de persoon van Bergèse, piloot, vliegtuigfanaat, befaamd illustrator op dit gebied, maar ook voormalig tekenaar van pilotenverhalen!

Na een proef van enkele platen wordt Bergèse definitief aangenomen om de serie voort te zetten zijn jeugddroom! en op verzoek van de familie Charlier neemt hij na de dood van de scenarist in juli 1989 de verantwoordelijkheid voor de hele productie over.

Scenarist Douhet helpt hem bij de eerste verhaal, maar de volgende avonturen bedenkt hij zelf, met de inspiratie die dit aan de werkelijkheid gelieerde epos altijd heeft gekenmerkt. Bergèse is dus definitief terug in de stripwereld. Begin jaren '90 zal hij voor de Éditions Lefrancq enkele bewerkingen van de boeken van Captain W.E. Johns over de Britse piloot Biggles illustreren. En hij heeft nog heel wat ideeën die hij wil uitwerken alvorens hij het estafettestokje overgeeft aan een nieuwe generatie.