Davodeau

Biografie

Etienne Davodeau, geboren op 19 oktober 1965 in Chaudron-en-Mauges (Maine-et- Loire), begint in 1984 aan een opleiding voor beeldende kunsten in Rennes en richt met een paar vrienden, onder wie Joub en Jean-Luc Simon, de studio B.D.Psurde op, die hun gezamenlijke werk La vie tourmentée d'Ernest Formidable in beperkte oplage zal uitbrengen. Hij is als medewerker verbonden aan verscheidene fanzines en wendt zich tot de (maar kort bestaande) reeks 'Génération Dargaud', voor de publicatie van zijn eerste trilogie: De vrienden van Saltiel (De man die niet van bomen hield, 1992; De persmuskiet, 1993; Open einde, 1994). Hij publiceert in 1996 bij dezelfde uitgever, maar nu in de reeks 'Long Courrier', Le Constat, terwijl hij tegelijkertijd een kinderboek illustreert bij Magnard (Juliette et Galipette).

Dan stapt hij over naar Uitgeverij Delcourt, waar zijn sterk sociaal gekleurde albums elkaar snel opvolgen: Quelques jours avec un menteur (1997), Le Réflexe de survie (1998), La Gloire d'Albert (1999), Anticyclone (2000), Rural (2001). Dit laatste is een soort getekende reportage over de problemen rond de aanleg van een stuk autosnelweg door agrarisch gebied. Guy Delcourt vertrouwt hem in 2002 de leiding toe van een stripreeks over het leven anno nu.

Davodeau schrijft voor zijn vriend Joub ook de scenario's van de reeks Max et Zoé voor kleine kinderen, die sinds 1999 vrolijk wordt voortgezet bij Delcourt (Les Voleurs de roues; Un camion pour les moutons; Des animaux bizarres, etc.) Hij heeft La Gagne geschreven, een sociaal verhaal waarin een conformistische ambtenaar en een vakbondsman tegenover elkaar staan, geïllustreerd door Jean-Luc Simon (uitgeverij Charette, 2000). De door de leden van L'Association gelanceerde autobiografische trend volgend, voerde hij met veel plezier zijn eigen wereld op in L'Atelier (uitgeverij P.M.J., 2002).

Zijn entree in de collectie 'Vrije Vlucht' bij Uitgeverij Dupuis betekent de bevestiging van een talent dat volop in ontwikkeling is.