Net als Amédée en zijn vrienden uit de Tour gaat Lax recht op de trappers staan. Elke grafische col beklimt hij en danseuse en zoals de renners uit het verhaal zich vastbijten in het spoor van de kopgroep, blijft hij in het wiel van zijn personages, tanden op elkaar. Het resultaat is een prachtig sportief, maar ook een ontroerend menselijk avontuur. De wielersport, het gebergte en een stripverhaal: in De teenloze adelaar brengt Lax drie passies samen. Dit album zou wel eens zijn meesterstuk kunnen zijn.